Om dassen te kunnen fotograferen, is (heel) veel geduld en uithoudingsvermogen nodig. De dieren zijn over het algemeen zeer schuw en hebben een goed gehoor en nog betere reukzin. Je zult steeds afstand moeten houden van de burcht en moeten zorgen dat je kleding en jijzelf vrij zijn van geurtjes.
De Kneu (Linaria cannabina) is een kleine vinkensoort, kleiner dan huismus. Deze vogel leeft niet van zaden van bomen, zoals de meeste andere vinken en gorzen, maar uitsluitend van zaden van kruiden. Hij is daardoor extra gevoelig voor herbiciden en intensieve landbouw en tuinonderhoud.
De Gaai (Garrulus glandarius) is een kleurige verschijning. Hij behoort tot dezelfde familie als de kauw, de kraai en de ekster. De gaai is echter veel schuwer dan zijn familieleden. Zodra hij je in de smiezen krijgt, gaat hij er vandoor en slaakt hij kreten die zo uit een horrorfilm lijken te komen, vandaar de bijnaam: schreeuwekster. In bosgebieden reageren ze luid op mogelijke indringers, wat weer als alarmfunctie voor andere dieren fungeert.
Oranje boven is een (oud) Nederlands volksliedje waar ik gelijk aan dacht toen deze merel met een afwijkend verenpak in onze tuin scharrelde. Wanneer het ontbreken van melanine leidt tot gelige of lichtbruine exemplaren spreekt men over flavisme (geelheid).
De tjiftjaf is een van de meest algemene broedvogels in Nederland. Het is een klein, onopvallend bruingeelgroen gekleurd vogeltje. Hij is in het voorjaar en de vroege zomer bijna overal te horen. Simpel te fotograferen zou je denken…. nee dus.
Zoals bekend schuwt de steenuil de menselijke omgeving niet en broedt vaak op boerenerven, vooral als deze voldoende natuurlijke variatie bieden. Een steenuil kan dan op een klein oppervlak alles vinden wat hij nodig heeft. Dit jaar waren er bij mij in de buurt zelfs 2 leuke plekjes
Herinner je de eerste week van afgelopen februari nog? Een korte maar hevige winter, zeker voor de ijsvogel. Een groot deel van de populatie is ten onder gegaan door voedsel gebrek. Ik las dat er in het noordoosten van ons land 1/4 tot 1/3 van de ijsvogels het niet heeft gered.
Het broedgebied van de Roodpootvalk stekt zich uit van centraal Oost-Europa tot in Azië. In Nederland worden ze vooral tijdens de voorjaarstrek gezien van eind april tot begin juni, met een piek in mei. Ze zijn in Nederland vrij zeldzaam, maar soms trekken ze in het voorjaar in wat grotere aantallen door.
Een tijdje heeft fotografie bij mij in de ‘pauzestand’ gestaan. Druk met allerlei andere bezigheden; noodzakelijk wel te verstaan… Hoe leuk is het dan om de draad weer op te pakken met een vogel die zeker geen alledaagse verschijning is.
